ஐ மிஸ் யூடா!

வணக்கம் என் பெயர் கிரீஷ். என்னை உங்கள் பலருக்குத் தெரிந்திருக்கும். பல்கலைக் கழகம் ஒன்றில் பொறியியல் படிக்கும் ஒரு சாமனியன். பின்னேரங்களில் வெள்ளவத்தைச் சந்தியிலும், இராமகிருஷ்ண வீதி கடற்கரையிலும் நண்பர்களுடன் அரட்டை அடிப்பவன். இரவில் வலைகளில் மேய்வதும் ட்விட்டரில் ட்விட்டுவதும் பேஸ்புக்கில் உலாவுவதும் எனக்கு பிடித்தவை.

என் வாழ்க்கையில் நடந்த ஒரு சம்பவத்தை உங்களுடன் பகிர்ந்துகொள்ளவேண்டும் போல் இருக்கின்றது அதுதான் என் சின்ன பிளாஷ்பேக்கை உங்களுக்குச் சொல்லபோகின்றேன். இந்தக் கதை நடந்து சில மாதங்களாகிவிட்டன ஆனாலும் இப்போதுதான் சொல்ல நேரம் வந்தது இல்லை இல்லை இப்போதுதான் என் பழைய பரணில் இருந்து தட்டி எடுத்தேன். முன்னுரை போதும் கதைக்கு வருகின்றேன்.

"ஹாய் ஆர் யூ இன் கொழும்பு?"

பேஸ்புக்கில் என் தேவதையிடம் இருந்து எனக்கு மெசேஜ் நடுநிசியில் வந்திருந்தது ஏனோ அந்த நேரம் என்னால் பதிலளிக்கமுடியாமல் "யா" என அடுத்த நாள் காலையில் பதிலளித்தேன்.

காலையில் அம்மாவின் சுப்ரபாதத்திற்க்கு முன்னம் என் போன் "நான் தேடும் செவ்வந்திப்பூ" ரிங்ரோனியது. புது நம்பர் இந்த நேரத்தில் யாராக இருக்கும் என நினைத்தபடி "ஹலோ" என்றால். "அடேய் இராட்சதன் எப்படி இருக்கின்றாய்" என அதே ஸ்வீட் குரல்.

"ஏய் நீ எப்படி லோக்கல் நம்பரில்" ஆச்சரியம் கலந்த மகிழ்ச்சியுடன் நான்.

"ஹாஹா" என தன் ரேட்மார்க் சிரிப்புடன் தான் உறவினர் ஒருவரின் திருமணத்திற்க்கு கொழும்பு வந்திருப்பதாகவும் ஒரு சில நாட்கள் நாட்டில் நிற்பேன் எனவும் கூறினாள். பின்னேரம் நேரமிருந்தால் தான் தங்கியிருக்கும் உறவினர் வீட்டில் என்னைச் சந்திக்கச் சொல்லி விலாசத்தையும் சொல்லி பாய் சொல்லிவிட்டாள்.

கிட்டத்தட்ட 5 வருடங்களின் பின்னர் அவளைச் சந்திக்கும் ஆவலில் நான் நேரத்திற்க்கே பஸ் ஏறிவிட்டேன். பஸ்சினுள் அவளைச் சந்தித்த நாட்களை மீண்டும் நினைத்தேன்.



அவள் பெயர் ஜெசி. எங்கள் பாடசாலை மாணவர் ஒன்றுகூடலில் பக்கத்து பாடசாலையிலிருந்து வந்த தேவதை. அவளுக்கு அருகில் அமர்வதற்க்கு எங்கள் மாணவர்களிடையே பலத்த போட்டி. அதிர்ஷ்டம் எனக்கு ஏனோ அன்றைக்கு அடித்துவிட்டது. கோவில் திருவிழா காலத்தில் ஒன்றுகூடல் நடந்தபடியால் நான் விரதம் அதனால் மாமிசம் சாப்பிடாமல் சைவ உணவுப் பக்கம் சென்றுவிட்டேன். அங்கே அவளும் சைவ உணவு. அன்றைக்கு அவள் என்னருகில் சாப்பிடும்போது இளையராஜாவின் வயலின் ஆயிரம் தாமரை மொட்டுகளை பின்னணி இசைத்தது.

"ஹாய் நான் ஜெசி நீங்கள்"?

"நான் கிரிஷ் சுருக்கமாக கிரிதரன்"

அப்புறம் நான் எங்கே சாப்பிட்டது அவளின் பேச்சும் சிரிப்பும் என்னைச் சாப்பிடவிடவில்லை.

இப்படி ஆரம்பமான எங்கள் சந்திப்பு உறவினர் ஒருவரின் திருமண வைபத்தில் கொஞ்சம் கொஞ்சம் என்னுள் காதலாக மலர்ந்தது. ஏஎல் நேரம் காதல் கத்தரிக்காய் என விழுந்தால் படிப்புக்கு ஆபத்து என நினைத்து நான் என் காதலைச் சொல்லவில்லை.

என் படிப்பு பாழாகிவிடக்கூடாது என்ற சுயநலத்தில் நான் அன்றைக்கு என் காதலைச் சொல்லவில்லை. சில நாட்களின் அவளும் உயர்கல்விக்காக கனடாவிற்க்குச் சென்றுவிட்டாள் இடையில் சிலகாலம் ஈமெயில்கள் மூலம் எங்கள் தொடர்பு இருந்தாலும் பின்னர் காலமும் நேரமும் அவளை தற்காலிகமாக மறக்கச் செய்துவிட்டன. சில மாதங்களில் அவளின் எந்த தொடர்பும் இல்லாமல் இருந்தபோது பேஸ்புக்கில் அவளைக் கண்டுபிடித்து பிரண்டாக்கினாலும் காதல் கத்தரிக்காயைப் பற்றிக் கதைக்க என் ஈகோ விடவில்லை.

இம்முறை எப்படியும் அவளிடம் என் காதலைச் சொல்லவேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் இருந்தேன் இறங்கவேண்டிய இடம் பழைய நினைவுகளை உதறவிட்டு அவளின் உறவினர் வீட்டுக்குச் சென்றேன்.

அழைப்பு மணியை அடிக்க திறந்தது என் தேவதை தான். முன்னர் பார்த்ததை விட அழகாக கொஞ்சம் குண்டாக அதே சிரிப்புடன் "வாங்கோ" என்ற படி கதவைத் திறந்தவள் உள்ளே அமரும் படி சொல்லிவிட்டு தன்னுடைய மடிக் கணணியில் ஏதோ பிரச்சனை சரி செய்யச் சொன்னாள்.

கணணியைச் சரி செய்தபடி சுற்றும் முற்றும் பார்த்தால் வீட்டில் ஏனையவர்களைக் காணவில்லை. எங்கே எனக்கேட்டாள் அனைவரும் சொப்பிங் சென்றுவிட்டார்கள் எனக் கூறினாள்,

டேய் கிரிஷ் இதுதான்டா நல்ல தருணம் உன் காதலைச் சொல்லிவிடு என என் மனம் சொன்னாலும் மூளையோ இப்போ வேண்டாம் எனத் தடுத்து வெற்றியும் அடைந்தது.

தனிமை முன்னாள் இருப்பதோ என் தேவதை ஆனாலும் என் காதலை கட்டுப்படுத்திக்கொண்டு நான் அவளைப் பார்க்க அவளோ நிலம் நோக்கி நான் நோக்காக் கால் என்னை நோக்கி நகுந்தாள்.

"நாளைக்கு நீங்கள் ப்ரியோ?"

அடிப்பாவி மவளே நீ கேட்டால் நான் எப்பவும் ப்ரீ என நினைத்துக்கொண்டே " இல்லை நாளைக்கு எனக்கு லெக்சர்ஸ் இருக்கு ஆனால் கட் பண்ணலாம்"

"அப்போ தன்னை எம்சிக்கும் ஹவுஸ் ஓவ் பாஷனுக்கும் கூட்டிக்கொண்டூ போவியளோ"

"சரி"

அடுத்தநாள் ஷொப்பிங் என அவளுடன் நான் அலைந்ததில் நாள் போனதே தெரியவில்லை. சில நேரம் தெரிந்தோ தெரியாமலோ என் கையைப் பிடித்தவள் எனக்கு பிடித்த ஐஸ்கிறீம் ஃபிளேவர் தான் தனக்கு பிடிக்கும் என என் ஐஸ்கிறீமை வாங்கிச் சுவைத்தாள்.

"படிப்பு முடிய என்ன பிளான் ஜெசி"

"வேறை என்ன நல்ல வேலை எடுக்கவேண்டும்"

"அதற்க்குப் பிறகு என்ன?" விடக்கண்டனாக நான்.

"ம்ம்ம் என்ன ஒன்றுமில்லையே" மெல்லிய நக்கல் சிரிப்புடன் "அக்கா அண்ணா சொல்கின்றவருக்கு கழுத்தை நீட்டவேண்டும்"

"ஏன் உனக்கென ஒரு விருப்பமும் இல்லையோ"

"ஹாஹா நான் நல்ல பிள்ளை எனக்கு எந்த விருப்பமும் இல்லை, நீங்கள் என்ன கேட்க வாறியள் என்பது புரிகிறது ஆனால் இப்ப என்னால் ஒன்றும் சொல்லமுடியாது, சரி சரி நேரம் போய்விட்டது இனிப்போவமோ" என நழுவிட்டாள்.

இதன் பின்னர் அவள் மீண்டும் கனடாவிற்க்கு திரும்பச் செல்லும் வரை அவளுடன் சுற்றித் திரிந்தாலும் நான் வாயே திறக்கவில்லை.

கனடா சென்றபின்னர் அவளிடம் இருந்து எனக்கு வந்த எஸ் எம் எஸ்
" ஐ மிஸ் யூ டா".


பின்குறிப்பு : யாவும் கற்பனை பெயர்களும் இடமும் எவரையும் சுட்டுவன அல்ல.